Morihei Ueshiba

Morihei Ueshiba urodził się 14.12.1883 r. w Tanabe (prefektura Wakayama). Ojciec Yoroku był farmerem, matka - Yuki Itokawa - była córką właściciela ziemskiego. Morihei Ueshiba w wieku siedmiu lat podjął naukę w religijnej szkole Jizodera, pod kierunkiem buddyjskiego mnicha Fujimoto. Po zakończeniu edukacji w szkole ekonomicznej, został pracownikiem w urzędzie podatkowym. Pracę tę porzucił w chwili gdy obowiązki stały się sprzeczne z jego przekonaniami. W wieku osiemnastu lat Ueshiba wyjechał do Tokyo gdzie podjął pracę jako sprzedawca. Następnie założył spółkę handlującą materiałami piśmiennymi: Ueshiba Trading.

 

Pierwszy kontakt ze sztukami walki Ueshiba miał już w latach dzieciństwa, gdy ojciec zatroskany wątłością fizyczną syna, zaczął go uczyć sztuki Aiai-ryu. Następnie wysłał go na nauki Sumo i pływania. W Tokyo Morihei kontynuował treningi sztuk walki, zgłębiając tajniki kito-ryu u Tozawy Tokusaburo oraz ken-jitsu Yagyu shinkage ryu w centralnym ośrodku stylu. W 1903 roku wyjechał do Tanabe gdzie leczył się z choroby beriberi. Tutaj Ueshiba poślubił Hatsu Itokawa, koleżankę z lat dzieciństwa. W latach 1903-1907 Morihei służył w wojsku, uczestniczył w walkach w wojnie japońsko-rosyjskiej , gdzie wielokrotnie okrył się chwałą. Po powrocie z wojny Ueshiba dalej praktykował sztuka walki, m.in. w szkole Goto-Yagyu-ryu jiu-jitsu mistrza Masakatsu Nakai w Sakai.

 

W 1910 roku rząd zaczął zachęcać ochotników do osiedlenia się na terenach Hokkaido. W 1912 roku Ueshiba wraz z 80 ochotnikami wyruszył na Hokkaido. Zbudowali tam miasteczko Shirataki. Pierwsze lata na Hokkaido były bardzo ciężkie. Osadnicy nie znali się na uprawie roli, a ostry klimat tylko pogarszał sytuację. Ueshiba dał się poznać jako doskonały organizator i przywódca.

 

Podczas jednej z podróży w interesach w 1915 r. zatrzymał się w hotelu Kubota w Engaru. W hotelu tym, za pośrednictwem właściciela, Ueshiba poznał człowieka, który wpłynał najsilniej na późniejszy kształt aikido. Człowiek tym był słynny Sokaku Takeda, mistrz Daito-ryu aiki-jitsu. Podczas spotkania mistrzowie wymienili się doświadczeniami podczas zainicjowanej konfrontacji. Mistrz Ueshiba był pod ogromnym wrażeniem, poprosił Sokaku o nauki. Takeda wyraził zgodę. Ueshiba podjął treningi u Sokaku, przedłużając swój pobyt w Engaru o miesiąc. Rozstając się z Takedą, Ueshiba zaprosił go do siebie do Shirataki. Na początku następnego roku Takeda przybył do Shirataki. Ueshiba darzył Sokaku wielkim szacunkiem, oddał w jego posiadania swój dom, służył mu, przygotowywał posiłki itd. Sokaku poświęcił Ueshibie tylko 100 dni przez kilka lat. Każdy dzień treningu to jedna nowa technika, za którą Ueshiba słono musiał zapłacić. Ueshiba poznał 118 technik aiki-jiu-jitsu Okugi. Sześćdziesiąt sześć Hiden Okugi i osiemdziesiąt cztery Goshin yono.

 

W 1919 roku Morihei zasmuciła wiadomość o śmiertelnej chorobie ojca. Niezwłocznie wyprawił się w podróż do Tanabe. Po drodze jednak dowiedział się, że w miejscowości Ayabe rezyduje przywódca sekty Shinto Omoto-kyo, Onisaburo Deguchi. Sekta Omoto-kyo - głosiła miłość do człowieka, życie w harmonii z naturą, pokój i dobroć. Ueshiba modlił się wraz z Deguchim o zdrowie ojca. Do Tanabe przybył 4 stycznia 1920 roku, dwa dni po śmierci ojca. Śmierć ojca utwierdziła Ueshibę w postanowieniu samodoskonalenia się. Ueshiba sprzedał ziemię ojca i przeniósł się do Ayabe aby współpracować z Deguchi.

 

Nauki Deguchiego wpłynęły na całą późniejszą podbudowę filozoficzną aikido. W Ayabe Morihei otworzył szkołę walki 'Ueshiba-juku', gdzie nauczał Daito-ryu. Początkowo uczniami byli tylko członkowie Omoto-kyo. W 1922 Ueshiba otrzymał menkyo-kaiden - licencję nauczania Daito-ryu. Rok 1924 to data wyprawy do Mandżurii w celu założenia tam Państwa Pokoju. Udział w niej wzięli członkowie Omoto-kyo wraz z Ueshibą i Deguchim na czele, w połączeniu z Północno-Zachodnią Autonomiczną Armią (Mongolską Armią Niepodległościową). Ekspedycja zakończyła się całkowitym fiaskiem a tylko interwencja Konsulatu Japońskiego uratowała nieszczęśników od kary śmierci. Do Japonii Ueshiba i Deguchi wrócili w glorii i chwale. W 1925 roku Ueshiba podczas przechadzki po ogrodzie doznał olśnienia satori. Zrozumiał istotę budo. Postanowił stworzyć sztukę walki jakiej do tej pory nie było. Inne źródła podają, że satori Ueshiba osiągnął po walce z pewnym oficerem marynarki - mistrzem miecza. W latach 1925-1927 Ueshiba podróżował często do Tokyo zapraszany przez sponsorów takich jak np. Admirał Takeshita.

 

W 1930 roku Ueshiba osiedla się w Ushigome w Wakamatsu-cho. Tam odwiedza go Jigoro Kano. Kano był pod wrażniem sztuki Ueshiby, nazwał ją budo - idealnym. Zaowocowało to później wysłaniem na nauki do Ueshiby wybitnych uczniów Jigoro Kano, m.in. Kenji Tomiki, Jiro Takeda, Minoru Mochizuki, Nagaoka, Tokeda. Ueshiba dzięki rekomendacjom nauczał wielu polityków, wojskowych, aktorów i ludzi biznesu, szkolił także policję.

 

W 1941 roku Japonia przystąpiła do II wojny światowej. Uczniowie Ueshiby zostali powołani do wojska. Morihei opuszcza stare dojo i przenosi się do Iwama w okręgu Ibaraki. Znawcy twierdzą, że tutaj narodziło się prawdziwe aikido. Wcześniej system Ueshiby nazywał sie: - Ueshiba juku aiki jiu-jitsu,

- aiki bu-jitsu,

- kobukai,

- tenshin aiki budo,

- takemusu aiki.

 

W Iwama Ueshiba zbudował Świątynię Aiki gdzie znalazły się 43 bóstwa - 'strażnicy Aiki'. Po zakończeniu wojny kwatera główna aikido została przeniesiona ponownie do Tokyo, a 9 maja 1948 roku Ministerstwo Edukacji wyraziło zgodę na zarejestrowanie Aikikai (Aikikai powstało z Kobukai w 1945 roku).

 

Morihei Ueshiba w 1950 roku zaczął podróżować po Japonii nauczając aikido w wielu miastach. Po ukończeniu przez Ueshibę 70 lat, jego aikido zmieniło się. Twórca zaczął kłaść większy nacisk na płynność ruchów, bez użycia siły fizycznej. w 1956 r. we wrześniu odbył się pierwszy, powojenny pokaz sztuk walki. W okresie okupacji Japonii przez Amerykanów zabronione było początkowo uprawianie starych systemów walki, uznawane za przejaw nacjonalizmu i imperialistyczny relikt. Ueshiba był przeciwnikiem pokazów publicznych, jednak było to najlepsza droga popularyzacji idei aikido. W 1960 roku Morihei Ueshiba otrzymał z rąk cesarza Hirohito nagrodę Shi Juhosho. Nagrodę taką przed nim uzyskało tylko 3 ludzi ze świata sztuk walki. Razem z Ueshibą nagrodę tę otrzymał Yosaburo Uno - mistrz kyudo. Morihei Ueshiba zmarł 26 kwietnia 1969 roku. Pośmiertnie został odznaczony przez cesarza Hirohito.

 

Prochy O'Sensei zostały pochowane w Tanabe, kosmki włosów umieszczono w świątyni Aiki w Iwama, na cmentarzu rodziny Ueshiba w Ayabe oraz Wielkiej Świątyni w Kumano. Pośmiertnie O'Sensei nadano imię buddyjskie Aiki-in Seibu Enyu Daidoshi.

 

 Hirokazu Kobayashi

Urodzony w 1929 roku. W młodości uprawiał karate, judo i kendo. W 1946 trafił do Morihei Ueshiby już jako doświadczony mistrz karate.

Uczniem Morihei był do jego śmierci.

Mistrz Kobayashi wielokrotnie przyjeżdzał do Europy na 2-3 miesięczne staże. Zgrupowania te odbywały się w Belgii, Francji, Niemczech, Szwajcarii i Włoszech. Uczniowie Kobayashi Hirokazu - Sensei zrzeszają się w Unii Aikido Kobayashi.

Najbardziej znani uczniowie mistrza Kobayashi to Giampietro Savegnago i Andre Cognard.

Hirokazu Kobayashi zmarł w 1998 roku.

 
Giampietro Savegnago

 

Urodził się we Włoszech (01.11.1953r.). W młodości uprawiał boks i kendo. W 1972 r. rozpoczął trening aikido. W 1976 roku spotyka mistrza Kobayashi. Został jego wiernym uczniem aż do śmierci Kobayashiego w 1998 r. Savegnago naucza aikido we Francji, Niemczech, Włoszech, na Węgrzech oraz w Polsce. Do Polski przyjechał pierwszy raz w 1984 roku na zaproszenie Jacka Wysockiego. Z Wysockim współpracuje do dnia dzisiejszego.

 

Mistrz Savegnago posiada 8 dan aikido, a swego najwybitniejszego ucznia Jacka Wysockiego wypromował do 7 dana.

 

 Jacek Wysocki

 

 Urodził się 10.12.1960 r. w Poznaniu. Ukończył studia na wydziale Ekonomiki Transportu Morskiego Politechniki Szczecińskiej.

 

Sztuki walki uprawia od 1974 roku. Początkowo trenował karate, później także viet-vo-dao u przebywającego w Polsce wietnamczyka.

 

Z aikido zetknął się w styczniu 1976 roku. Zapisał się do sekcji aikido przy TKKF 'Orkan'. Treningi prowadził były judoka Marian Osiński. Po około 2 latach treningu Wysocki odłącza się od grupy Osińskiego i zakłada własną sekcję. Zbiegło się to z podjęciem studiów. Pragnąc rozwijać się w aikido Wysocki zaprasza do Polski Gerharda Waltera z Niemiec. Gości także w swoim domu Tochikazu Ichimurę.

 

W 1983 roku za pośrednictwem mistrza Giowanni Filipinni nawiązuje kontakt z Savegnago. Od 1983 r. Savegnago regularnie przyjeżdża do Polski na zaproszenie Jacka Wysockiego. W 1984 roku Jacek Wysocki otrzymuje stopień 1 dan od mistrza Filipinni. Po ukończeniu studiów w 1984 r. Jacek Wysocki zostaje asystentem na Politechnice Szczecińskiej. Od 1985 r. podejmuje pracę w Studium WF i Sportu Politechniki Szczecińskiej. W 1986 r. zdaje egzamin na 2 dan przed komisją w składzie Giampietro Savegnago i Andre Cognard. Później wyjeżdża do Japonii na 3 tygodnie. Odwiedza tam Hombu Dojo i obserwuje treningi między innymi Kisshomaru Ueshiby. W styczniu 1989 roku zdaje na 3 dan. W 1993 zrealizowano cykl programów 'Obroń się sam', które zostały wyemitowane przez TV Szczecin, a później wydane na kasetach wideo.

 

Jednym z ciekawszych projektów, w których Jacek Wysocki miał swój udział było utworzenie w 1995 r. eksperymentalnej klasy autorskiej aikido w Szkole Podstawowej na ul. Chobolańskiej w Szczecinie, przy współudziale studentów IKF Joanny Szafrańskiej i Roberta Mirka oraz dyrekcji szkoły. Aikido nauczano także w Polsko-Amerykańskiej Szkole przy ul. Wojska Polskiego. Zajęcia w języku angielskim prowadził uczeń Jacka Wysockiego - Paweł Zimecki.

 

Wysocki współpracuje z kilkoma mistrzami sztuk walki z zagranicy. Są to: Giampietro Savegnago - aikido, Silvano Piero Rovigatti - goju ju-jitsu oraz Antonio Garcia - Hakko-ryu jiu-jitsu. Organizowane są wspólne staże. Mistrzowie przyjeżdżają również na obozy - Letnie Akademie Aikido. W 1999 roku mistrz Wysocki zdaje egzamin na 6 dan u Savegnago. W maju 2004 roku, sensei Savegnago promował Jacka Wysockiego na 7 Dan. Jest to najwyższy stopień aikido w Polsce.